This is me at Mt. Pulag last May. You see, I have this fear of heights. Aside from my fear of snakes and frogs pati pala large bodies of water. Yung tipong puro tubig lang makikita mo. But yes, umaakyat ako ng bundok. Mahilig din akong magpunta ng beach at magbabad sa tubig. Like this:
Ang labo diba?
Bukas hanggang Martes, I will wait for something that is going to change my life. Nagresign na ako sa work ko to make an upgrade sa career. Until now, naghihintay pa rin ako for my decision letter na pwede na akong magbridging program sa pupuntahan ko. If lumabas na yung decision by Tuesday or bukas, makaka-alis na ako sa Sept. 18. If not, malamang sa november na.
Sa mga ganitong bagay, lagi na lang may aberya. Lagi na lang akong may ginagawang extra para lang matupad ang mga pangarap ko. I never had the easy route sa alin mang endeavor ko sa buhay. Madalas, gusto kong magtanong kung bakit. Why does it has to be this way? Why does it feels like someone is trying to make me not achieve my dreams? Bakit kailangang maghirap muna.
Well, hindi ko pa rin alam ang mga sagot but there is only one thing na natutunan ko sa pagpunta sa mga bagay na kinatatakutan ko. Sa mga bundok na inakyat ko o sa dagat na nilangoy ko, God's creations show beauty and order. They reflect that my Lord has control over all things. Even ang pagdating ng decision letter ko.
I guess my fears are lesser than my desire to witness His greatness.
2 comments:
Good luck poh in your new endeavor. Naipagpatuloy mo ba ang UPOU?
Thank you! Hindi na e...
Post a Comment