kakatapos ko lang basahin ang eleanor and park ni rainbow rowell. nagustuhan ko ito hindi gaya ng isa pa niyang akda na fangirl.
i think nakarelate ako sa pagkakaroon ng imperfections ng mga bida. hindi mayaman. hindi sobrang guwapo at maganda. hindi rin makapangyarihan. may totoong struggles sa buhay. may totoong problema na kinakaharap.
naramdaman ko yung pag-iyak nila nung magpaalam sa isa't isa. i felt that their love was at its purest form. so much respect and so much dignity.
i've been asking nam to stop making me sad dahil sa mga kuwento niya tungkol sa isang tao na parang nasa kanya na ang lahat. everything that i am not, andun lahat sa taong iyon. everything that i wanted to have or do, andun din sa kanya or nagawa na niya.
i am a little bit emotional now with all that is happening to me right now. pero, marami rin naman akong narerealize sa ngayon... madami naman din akong nakikitang chances para baguhin ang buhay ko.
i'm weird like elanor and park but i am liking it now.
No comments:
Post a Comment