Tuesday, March 29, 2011

Bus Ride

kahapon, i wanted to punch myself for being too torpe. i wanted to ask for the person's digits but i was too shy too ask. sitting too close, i felt attraction was there.

teka, ano nga ba itsura ko kahapon?

ang dami ko lang kasing sources ng kahihiyan that i feel too shy. i wanted to bring out my phone but ikinahiya ko ang aking mobile phone na siyang umalalay sa moments ko ng kalungkutan.

tsk. tsk. tsk.

i could have written a note and have the person read it. but i did not so now, i am pleading the good Lord to make that person ride the same bus kung saan ako sasakay.

pathetic right? pero that is how i am. ayaw ko namang magmaasim o magpakabitter kung pano ako. at least naprove ko na capable akong makaranas ng mga puppy love at infatuation (wow ha).

sa palungko-lungko na paglalakad mula sa pagkaasar at kabiguan, nakarating ako ng bahay habang ang anak ng katulong ng landlady namen e pakalat kalat sa daan. kaya pala hindi ako pinapadaan e inakala niyang ako ang daddy niya! siyet! mukha na ba akong tatay? father figure na ito?

pangitain na ba ito? wait. hindi muna. i need to see that person again first!

No comments: