Cheapo

I'm cheap.

Hindi naman kami ganon kayaman. Tama lang and nakakaranas din kami ng mga crisis sa pera. Pinalaki kami nang hindi sumosobra kung ano ang kaya namin. Maaga pa e pinamukha na sa amin na hindi namin kayang bilhin ang lahat ng gusto namin. To this, I must say na naging mabuti ang mga magulang namin.

Nakapag-DLSU ako at lahat kaming magkakapatid e nakapaguniversity naman. Dahil sa paghihirap ng dad ko at pagbubudget ng mom ko, lahat ng priorities ay napagtutuunan naman ng pansin.

Enough of my cheapo history. Heto, nanalo na naman ako sa Jam 88.3! Haha talagang naghanda ako for this day. And I won this:


Hindi ako agad nagdinner para lang matiyempuhan yung cue na kailangan ko nang magtext. Medyo nahirapan din ako na magisip ng icocomment ko sa album ni Maria Mena kasi siyempre, kailangan pa-impress pero hindi dapat masyadong halata hehe. Dapat din pala na may pagkaheartfelt yung comment mo para mas natural kaya ang sabi ko, "Maria Mena sings like your bestfriend. From the soothing voice to the honest lyrics that never fail to touch your heart, she is truly a rare gem like a friend." Mejo corny no? Pero okay lang, panalo naman e.

Paborito ko kasi yung kanta niya na Never Mind Me. Pwede kong ulit-ulitin ng sampung beses tong kanta niya dahil sobrang nagagandahan ako sa lyrics at melody. Apparently, affected ako sa bawat kanta niya kaya nagtiyaga talaga akong hintayin yung segment ni Lana para lang malaman kung ano gagawin para makuha yung CD niya. Try niyo:


Sa bahay, wala pa sa sampu ang mga original cds. Kung hindi pinaburn e pirated ang mga yun. Mahal kasi yung original kaya sa pagkapanalo ko nito, dagdag na sa mga orig ang cd nato. Last Friday, nakuha ko na yung gift certificate at comic book na napalunan ko din sa Jam. Haha nakakatuwa naman.

So ayun. Cheapo talaga ako. Kumakain ako kahit san tsaka mahilig din ako sa ukay. Ang phone ko? Nung third year college pa ko. Mahilig din ako sa 3-in-1 na kape, kumain ng complete na burger sa hepa lane sa morayta at kumain ng fish balls dun. Hindi rin kami nakacable. Kaya nagtitiyaga na lang ako sa mga pirated na dvd para mapanood ung mga palabas sa US na gusto kong panoorin. Hindi rin kami nagpapacarwash. Kami-kami lang naglilinis ng sasakyan namin.

Nangangarap din naman ako na mamuhay ng mas masagana pa dito pero, tska na. Marami pa kong dapat na pagdaanan at paggastusan na mas importante. Wala pakong karapatan na mamuhay marangya kasi wala pa naman akong nararating. Pero heto ang malinaw, I won't work forever as a nurse. I'll put up a business and come up with a better plan than my dad. Nakikita ko kasi na dad is working really realy hard when in fact, you can do otherwise but still have all your needs answered.

Sa ngayon, masaya naman ang maging cheapo. Cheapo sa ilang bagay dahil kapag sa mas mahahalagang bagay, hindi kami nagtitipid. Nakakakuha naman ako ng mga bagay na gusto ko sa mas murang paraan, minsan, libre pa nga.

Nga pala, salamat ulit JAM 88.3 at sayo Lana!